Joas

Plezier in Planckendael!

Joas is zot van dieren!
Zijn eerste woordje was natuurlijk ook ‘poes‘.
Nu ik erover nadenk is alles met vier poten ‘poes‘
Daarom was het tijd om met hem eens naar Planckendael te gaan.

Joas en pinguïns… helemaal gefascineerd!

We hadden op voorhand onze research gedaan, en besloten ineens om een abonnement te nemen op de zoo. Zo kan je niet alleen onbeperkt binnen in Planckendael, maar ook in de Zoo van Antwerpen. Bijkomend krijg je ook nog kortingen in de restaurants en winkels, 40% korting voor Plopsaland, 50% korting in bobbejaanland, … Wij vonden het dus meer dan de moeite!

Omdat Joas nog zo jong is, vinden we het handig dat we niet het park moeten doorlopen als hij moe is, maar dat we gewoon naar huis kunnen en een ander dagje terugkomen om onze route verder af te maken.

Hij heeft die dag in Planckendael een prachtige ervaring gehad, maar het toppunt voor hem was toch wel zijn bezoek aan de pinguïns. Joas is gek van de pinguïndans en hij begon meteen te springen toen hij de echte pinguïns zag :)

onder de indruk van alle dieren!

Het park is nét te groot om helemaal met hem te bezichtigen. Omdat Joas niet snel zal slapen als er veel te zien is, is het heel vermoeiend voor hem. In Afrika was hij het beu en wou hij naar huis.
We waren de parking nog niet af, of Joas lag al te slapen in de auto!

Binnenkort gaan we terug!
Ik kijk er al naar uit!

Nieuw jaar, nieuwe voornemens

een ‘beetje’ groter, maar nog steeds dezelfde deugniet! :)

Nieuw jaar, nieuwe voornemens.
Net zoals bij vele mensen is dit ook bij mij het geval.
Ik ben de laatste maanden veel te weinig aan het bloggen, maar ik wil het niet opgeven, want ik heb best nog wat te vertellen denk ik. Hoop ik.
Of er nog iemand luistert, dat weet ik niet. Ik kan het ook niemand kwalijk nemen mocht je afgehaakt zijn.
Maar zoals ik zei: Nieuw jaar, nieuwe start.

Zoals de meesten onder ons hebben we een drukke periode achter de rug.
Oh, ik hou ontzettend veel van de feestdagen!
Ik hou van het gezellig samenzijn, cadeautjes, leuke kleren uitzoeken voor Joas, nieuwjaarsbrieven maken, …, maar ik ben toch ook altijd enorm blij als dit allemaal voorbij is.

De garage van degeleflamingo.be  kreeg hij van zijn peter.

Ik heb telkens het gevoel dat ik na een kerstvakantie veel meer moe aan mijn werk begin, dan toen ik ermee gestopt was. Ik heb het gevoel dat er 1001 dingen gebeurd zijn en dat ik geen tijd heb gehad voor ons gezinnetje van 3.

Gelukkig zaten er tussen de feestjes en etentjes een paar snipperdagen bij om gezellig samen thuis te zijn. Zo kon Joas spelen met zijn nieuwe speelgoed en konden wij lekker pijamadagen inlassen. En daar kan ik alleen maar van genieten.


Joas kreeg dit 4 in 1 loopfietsje van bandits and angels van ons onder de kerstboom. 

.

.

.

Trotse mama hier!

Tijdens de afgelopen maand heeft Joas leren stappen. Iets wat begon als een wankelmannetje dat enkel stiekem stapjes wilde zetten als wij niet keken, naar een kereltje dat de hele huiskamer doorstapt.
Ik ben dan ook supertrots op hem!
Het nieuwe jaar kan niet beter starten!

eerste stapjes met hulp van mama.

So much to do, so little time!

Als ik al dacht dat niet werken me geen structuur zou geven, dan is een nieuwe job helemaal verwarrend.

Sinds september ben ik officieel geen kleuterjuf meer, maar ben ik beginnen werken als educatief medewerker bij Joetz vzw. Het is een raar gevoel om na bijna 10 jaar in een ander beroep te stappen, maar gelukkig kan ik in deze job ook nog voor de klas staan.

Ik moet wel toegeven dat de verandering een zwaardere impact had dan ik ooit had kunnen denken. Voor de eerste keer in mijn leven bestaat mijn werkweek uit 36 uur en heb ik niet om de 7 weken een vakantie klaarstaan. Dit is best wel pittig. Ik heb me serieus moeten aanpassen aan dit gegeven en zelfs nu nog vind ik het enorm vermoeiend om me aan te passen.

Maar ik hou er natuurlijk de goede moed in en ben er me van bewust dat een aanpassingsperiode altijd wel even kan duren.

Het feit dat Joas heel wat nieuwe dingen te bieden had deze periode en veel aandacht nodig had, heeft er natuurlijk ook mee te maken.

img_4715

Joas is de afgelopen maand veel ziek geweest. Een oorontsteking, twee weken later een luchtwegeninfectie waarvan hij 6 dagen koorts heeft gehad en 4 dagen nadat hij eindelijk genezen was kreeg hij een maag-darmontsteking. We hebben onze portie dus wel gehad.

In tussentijd is Joas ook jarig geweest. Zijn eerste verjaardag!
Die stond ook ineens sneller voor de deur dan verwacht!

Ik had grootste plannen voor zijn vriendjes bij de onthaalmoeder. Ik wou voor elks een zakje naaien waar er rozijntjes in konden en ook een rijstwafel verkleed als beertje ging mee. Dat heeft er natuurlijk voor gezorgd dat het naaimachine weer een hele tijd op de tafel heeft gestaan.img_4522.jpg

Maar ik vind dat ik mag trots zijn op het resultaat!

Joas vond zijn verjaardagsfeestje geweldig! Het was schitterend weer voor oktober. 26°C en volle zon! Wat wil je nog meer op een verjaardagsfeestje. Hij kreeg ook een smashcake die ik liet maken bij koekebakkevlaaien, waar hij volledig is voor gegaan! Hij vond dit ge-wel-dig en hij had graag de hele taart opgegeten. Ik moet wel toegeven dat we de uren erna wat last hadden, omdat hij een enorme Sugar rush heeft gehad! Dus mocht je ooit ook dit geweldige idee hebben, hou er dan rekening mee dat je een hele nacht een druk kind hebt. Voor ons was dit wel de moeite waard!

Mosquito madness

Na een mooie reis naar’t zonnige Spanje zijn de batterijen weer helemaal opgeladen om te komen puffen in het tropisch warme België.

Ik was heel nieuwsgierig op terug te komen omdat ik wist dat de kamer van Joas zo goed als af zou zijn. Zijn bedje staat er, samen met zijn commode en zijn muren zijn vers geschilderd! Ik was heel benieuwd om het met mijn eigen ogen te zien, want via sms had ik al enkele spoilers gekregen, maar nog geen volledig resultaat.

Thuis gekomen zijn we enthousiast naar boven gelopen en stonden we perplex van het resultaat. Helemaal zoals we gehoopt hadden en superblij dat Joas eindelijk zijn eigen kamertje heeft.

Zijn eerste nacht in zijn bedje verliep niet zo rooskleurig dan we gehoopt hadden. (We hadden gehoopt dat het apart slapen ervoor zou zorgen dat hij door zou slapen, maar daar hadden we het mis) Joas is die nacht 7 keren wakker geworden. Om beurten zijn we dan naar hem toe gegaan, tutje gegeven en hem wat gesust met onze ogen half gesloten in het donker.

De volgende ochtend schrok ik me dood toen ik Joas uit zijn bed ging halen. Hij had meer dan 150 muggenbeten op zijn kleine lijfje. Ik begreep ineens zijn moeilijke nacht en had veel medelijden met hem. Ik ben onmiddellijk op zoek gegaan naar babyproof middeltjes om hem te helpen!

Ik postte mijn probleem op instagram en kreeg direct wat tips van sommige mensen.

Hier een oplijsting van wat we allemaal gaan doen:

Tip 1: een instectenvanger.

In dreambaby kocht ik een insectenvanger. Op aanraden van de tante van Joas. Het heeft een uv lampje waardoor de muggen aangetrokken worden en vangt de beestjes dan op in een containertje. Het geeft een beetje licht, maar niet veel meer dan een flauw nachtlampje.

Tip 2: een klamboe.

Ik heb letterlijk heel de provincie afgereden op zoek naar een klamboe. En nergens kon ik er een vinden. Ik heb 10 winkels bezocht en ondertussen naar 12 anderen gebeld. Overal waren ze uitverkocht of gewoon niet te vinden. Bij maison de monde vond ik een klamboe met sterretjes. Een blanco was ook perfect geweest, maar dit was nog een pluspunt ook!

Tip 3: een citroengeranium.

Mijn papa vertelde me van eens naar een plantencentrum te gaan. Daar hebben ze vaak insectwerende planten. En inderdaad. De citroengeranium geeft een sterke geur af voor muggen waardoor ze op zoek gaan naar een andere locatie. Het plantje moet je maar 2 keer per week water geven en je kamertje ruikt heerlijk naar citroen.

Tip 4: gebruik geen producten met insecticiden.

Producten met DEED bevatten insecticiden. Dit is niet goed voor de gezondheid van je kind. Bij kinderen jonger dan 2 jaar mag je enkel producten gebruiken die minder dan 30% DEED bevatten.

Na een namiddag shoppen in de hitte was ik blij dat ik alles gevonden had. Dan was het een kwestie van alles te installeren en hopen dat het zou werken. Toen we vanmorgen opstonden hadden we het gevoel dat hij geen extra beten had gekregen, al is dat moeilijk te zeggen als je hem zo ziet. Ik hoop dat zijn beetjes snel verdwijnen, want nu lijkt het wel alsof hij de windpokken heeft.

M’n arm schaapie toch!

eat, sleep, play, repeat…

img_2414Vandaag wil ik het vooral hebben over het eerste deeltje van de titel. Het eten. Joas is een heel flinke eter! Hij lust echt alles! Van witloof tot pastinaak, van peer tot sharonfruit, het maakt hem niet uit.. het gaat allemaal vlotjes binnen.

Ik probeer hem met zoveel mogelijk smaken kennis te laten maken, want ik vind het belangrijk dat hij alles eens proeft. Stiekem hoop ik ook dat ie later ook veel zal lusten, want dat is helaas een gave dat ik niet beheers. Maar nu moet ik toch eerlijk toegeven dat ik het gemakkelijker vind om te experimenteren met zijn fruitpapjes dan met zijn groentepapjes.

Zelf ben ik ook best gek op verschillende soorten fruit, maar groenten zijn ook mijn valkuil. Ik merk dat ik vaak blijf steken in dezelfde recepten. Aardappel met wortel en kip, pasta met zalm en broccoli, rijst met kabeljauw en pompoen, … Maar daar stopt mijn kennis van de groentepapjes.

Daarom heb ik me nu voorgenomen om de komende weken te gaan experimenteren met groentepapjes. Ik heb al enkele receptjes gevonden die me lekker lijken, maar ik kan er natuurlijk nog veel meer gebruiken. Dus heb jij een lekker receptje? Ik heb een babycook! Laat het even achter in een berichtje of via Facebook! En wie weet verschijnt jou receptje wel mee in mijn volgende blog!

Fun in the sun

IMG_2462Ongelooflijk! Maar ineens kan Joas zitten! Van de ene dag op de andere en ik ben natuurlijk supertrots!
Joas kon al een aantal weken zitten met hulp (als er een borstvoedingskussen rondom hem lag, of als hij tussen je benen zat), maar van zodra hij geen steun had viel hij om. Afgelopen zondag plaatste ik hem in zijn speelbox op zijn billen – zonder er echt over na te denken – en toen ik een paar minuten later terug keek, zat hij nog steeds recht!

Deze gsm-verslaafde moeder dus direct haar mobieltje boven en maar foto’s trekken. Ik was zelfs zo enthousiast dat ik onmiddellijk begon te facetimen met mijn moeder, daarna mijn vader en om af te sluiten met mijn zus. Zelfs na deze gesprekken zat hij nog altijd recht.

Omdat het de afgelopen weken hier in België al prachtig weer is geweest, besloot ik gisteren (zondag) om Joas een zwembadje te geven. Hij is dol op het water en nu hij kan blijven zitten is dit perfect voor hem. Jammer genoeg komen mijn goede ideeën altijd op zondag, en is er dus geen enkele winkel meer open. Gelukkig had mijn schoonzus nog een zwembad staan van haar dochters en zijn we dat mogen gaan lenen.

IMG_2470Snel een bodempje warm water erin, Joas in zijn nieuwe zwembroek en plonsen maar. Ik vind het heel belangrijk dat kinderen beschermt worden tegen de zon. Omdat ik nog steeds op zoek ben naar een goed (lees ook: mooi) zwem-t-shirt, had ik er nu nog geen om bij hem aan te doen. Goed insmeren was dus de boodschap. Ik gebruikte een 50+ zonnecrème, speciaal voor kinderen dat geen vlekken maakt op de kleren. Dat het ongelooflijk plakt staat natuurlijk niet omschreven op het flesje! :)

Toen ik zijn zwembroek kocht een aantal weken geleden, vond ik een goede pet ook belangrijk. Deze matching pet is gemaakt uit waterstof en kan dus nat worden. Ja ik hoor het jullie al zeggen, elke stof kan toch nat worden, maar de deze is er speciaal voor gemaakt. Èn ze matcht met zijn broek én heeft 2 oortjes! Over een schattigheidsfactor gesproken!

Joas zijn zwembadje stond naast de droogpaal. Toen ik de foto’s had getrokken heb ik ook nog enkele grote T-shirts aan de droogpaal gehangen om toch nog wat meer schaduw te creëren.

Maar dat boeide Joas allemaal niet. Het enige waar hij dol op was, dat was zwemmen. Op zijn buik, al zittend, spetteren met het water, spelen met zijn badeendjes, …

Toen het tijd was om eruit te komen (het waren werd al koud) was hij minder blij! :) Zoals ik in het begin al zei: Joas is echt dol op water! Ik kijk al uit naar onze vakantie in de zomer, als hij kan gaan zwemmen in het zwembad in Spanje!

Hoe deed m’n moeder dat?

 

Een aantal weken geleden las ik in Flow magazine een artikel over moeders. Vooral de vraag hoe moeders het vroeger allemaal deden.

Het artikel is geschreven naar aanleiding van moederdag en het implementeert dat moeders nu veel meer moeten dan vroeger.
We moeten ervoor zorgen dat de kinderen bezig gehouden worden, dat ze uitgedaagd worden, dat ze aandacht en liefde krijgen en dat ze geen seconde alleen laten en als we dan instagram en Facebook er nog bij halen ligt de druk helemaal hoog om uw kind goed te laten presteren, want de hele wereld kijkt mee.
We voelen ons als moeder ook snel tekortgeschoten, een gevoel dat we moeten loslaten.

Het artikel omschrijft enkele ‘keypoints’ van waar onze problemen liggen.

We willen alles zo goed mogelijk doen.

We zijn perfectionistisch. Terwijl de eerste generatie werkende vrouwen trots waren om een job en kinderen te combineren, moeten wij er nu nog eens de perfect uitzien, supergezond koken, diverse hobby’s hebben en/of avondschool gaan volgen. Het toppunt is dat we elkaar hierin opsteken.
Ikzelf ben hier het goede voorbeeld van. Ik ga het huis niet uit zonder make up of met vettig haar, omdat bij de bakker misschien een leuk momentje vrijkomt voor een foto die ik op instagram kan posten. Ook Joas moet er altijd goed en verzorgd uitzien, terwijl er eigenlijk geen schande is om hem in pyjama of met de broccoli achter zijn oren snel mee naar de bakker te nemen.

Natuurlijke ritmes.

Wat volgens de oudere generatie onze dagen ook dichttimmert is het feit dat we overal bij willen zijn en niks willen missen. Door de communicatietechnologie zijn we losgezongen geraakt tussen plaats en tijd. Werken, gamen, chatten, winkelen, … we kunnen het altijd en overal. We staan altijd aan! En zo is het moeilijk om voor jezelf een moment van rust te kiezen in je dag (zonder Facebook of WhatsApp). Al moet ik eerlijk bekennen dat door mijn instagram of Facebook scrollen ook bij mij gezien wordt als een momentje rust.

 

Voor je uit kijken.

Wat we van de oudere generatie kunnen leren, is om iedere dag even terug te schakelen. Ga eens lekker op de bank zitten met een tas thee of een glas wijn en tuur eens even voor je uit. Het is oké van eens even niets te doen en je dag te overlopen.

 

Ik kan me nog herinneren dat wij een goede opvoeding hebben gehad. Wij kwamen nooit niks te kort en ik kan wel zeggen dat mijn broer, zus en ik best wel een beetje verwend werden thuis. Maar ik kan me ook nog inbeelden dat ik me kon vervelen en dat was niet slecht. Want uit deze verdeelmomenten kwamen vaak creatieve oplossingen. Mijn moeder was niet constant met mij aan het spelen, maar liet ons ook begaan. Terwijl ik nu vaak het gevoel heb dat we elke vrij uurtje een activiteit op de planning hebben staan.

Na het lezen van dit artikel heb ik me voorgenomen dat het oké is om even in de zetel te zitten met een tas koffie als Joas op zijn speelmat aan het spelen is. Dat ik niet contant al mijn aandacht aan hem moet geven, maar dat het ook belangrijk is dat hij alleen leert spelen. En dat als hij dit eventjes heeft kunnen doen, dat ik hem dan mag overladen met kusjes en knuffels!

 

De eerste tandjes

IMG_2004Sinds een kleine maand komen Joas zijn allereerste tandjes piepen. We wisten al een tijdje dat ze eraan zaten te komen, want hij was maar op alles wat hij kon vastgrijpen aan het bijten. En toen opeens, ’s morgens, kwam het eerste piepen.

Gelukkig heeft hij van het eerste tandje niet veel last gehad. Maar toen het er net door zat kreeg hij ineens wel wat pijn. Dit kwam omdat het tweede tandje, nog geen week later, het eerste tandje opvolgde. En nu staan ze daar. Twee fiere minitandjes, onderaan in zijn mond.

Om de pijn wat te verzachten gaf ik Joas soms een stuk koude komkommer (geschild en de zaadjes eraf) en op te kauwen. Ook vond hij bevroren borstvoeding ook heel aangenaam. Ik heb nog een paar blokjes in de diepvriezer zitten voor warme zomerdagen of pijnlijk tandvlees, zoals nu.

Sinds zijn tandje erdoor zit hebben we ook een tandenborstel in huis. Een zachte tandenborstel speciaal voor baby’s. Joas vindt het fijn om vast te houden, en hij moet enorm giechelen als zijn tandjes gepoetst worden.

Sinds enkele dagen heeft Joas blauwe plekjes op zijn tandvlees op de plaats waar zijn bovenste snijtanden ooit moeten komen. Ik was best geschrokken toen ik dit voor het eerst zag, al lijkt hij er geen last van te hebben. Na wat research op het internet blijkt dat dit kleine bloeduitstortingen zijn die voorkomen bij het zakken van een tand. Het enige wat mij hierbij wat zorgen baart is dat het op de plaats van zijn hoektandjes is… en die horen pas veel later te komen.
Ik hou het in elk geval goed in het oog, want ik ben er niet helemaal gerust in.

Mochten er lezers zijn, die hier wel wat meer over weten, mogen mij altijd contacteren. Dan heb ik ook wat meer zekerheid.

Moederdag

IMG_1851

Of je het de tweede zondag van mei viert, of op 15 augustus, elke mama verdient het om in de bloemetjes gezet te worden! Omdat ik leerkracht ben wordt het bij ons ook op de tweede zondag van mei gevierd. Toen ik Joas afgelopen donderdag bij de onthaalmoeder ging ophalen zat hij superschatting in zijn wandelwagen met een tulp in zijn hand.
IMG_1881.jpg
Er hing ook een lief briefje aan!
Dit is mijn eerste moederdag en ik word er altijd blij van om cadeautjes te krijgen, ook al is het mij daar helemaal niet om te doen. Maar een simpel bloemetje vind ik geweldig.
Het bloempje heeft helaas niet lang geleefd in de handen van Joas, maar ik heb de blaadjes eraf getrokken en ze liggen nu te drogen tussen een boek. Zo kan ik ze binnenkort gebruiken om een pagina in mijn bullet journal te maken.

Van Kevin kreeg ik mijn shoppingbudget voor het stoffenspectakel. Als hij elk jaar zo’n cadeau gaat geven zal hij toch mogen sparen :D

Maar het mooiste cadeau – en ik weet het, dit klinkt héél cliché – is Joas zelf. Ik ben nu net iets meer dan een half jaar een trotse fiere mama en ik kan me geen leven meer voorstellen zonder hem! Wat zie ik mijn liefie toch graag!

IMG_1849

Familieweekendjes

daddydinner_mamavanjoasOmdat zowel Kevin als mezelf het heel vaak druk hebben met werk of hobby’s, ben ik blij dat we een paar maanden geleden beslist hebben om familieweekendjes te houden. Dit wil zeggen dat we elk weekend proberen van minstens één dag met ons drietjes door te brengen. Doordat Kevin lacrosse speelt, moet hij regelmatig gaan trainen en in het weekend zijn er dan matchen. Ik ging vroeger zelden mee, omdat ik me dan kon concentreren voor mijn werk of tijd had om te naaien of te gaan winkelen.

Een aantal maanden geleden hebben we dus afgesproken om daar verandering in te brengen, en ik moet zeggen dat ik leef voor deze weekends. Het is de beste beslissing die we samen genomen hebben maar niet altijd zonder slag of stoot is gegaan. Doordat we soms snel terug in oude patronen vielen vergaten we de weekenden en was het voor we het wisten weer maandag. Dit is een proces waar we ons in het begin bewust mee moesten bezighouden. Zo konden we niet alleen tijd spenderen aan Joas, maar ook aan elkaar.

Schermafbeelding 2018-05-03 om 11.31.57
Het is supergezellig om op zaterdag eens te gaan wandelen, of een bezoekje te brengen aan de grootouders. Om op zondag wat langer in onze pyjama te blijven hangen en zo gewoon bij elkaar zijn en kunnen spelen met Joas. Om wat tijd door te brengen in onze tuin (waar voldoende werk in is) of wat klusjes te doen in ons huis. Met zijn tweetjes is het vele leuker!

Sinds deze afspraak er is, merk ik ook aan mezelf dat ik meer meega naar Kevin zijn matchen. Ik vind het leuk om dat met Joas vanuit de cafetaria te kijken en om er te zijn voor hem. (Nee, ik ga niet graag met Joas langs de kant van het veld staan uit angst van rondvliegende ballen)

We moeten niet elk weekend iets geks doen, of veel geld uitgeven (al denkt Kevin wel dat dit laatste mijn doel is :D) maar het gewoon samenzijn betekent enorm veel! Ik kijk nu al uit naar volgend weekend!

IMG_1781

Zondagochtend, pyjamadag, of de dag dat we alles afbreken thuis! 

Voor zij die zich afvragen hoe het nu met mijn carpaaltunnelhand is… Mijn duim slaapt en brandt, met mijn andere vingers is alles in orde. De kracht is mijn pols is zwak, en  ik ben nog steeds beperkt in mijn kunnen. Joas pakken en aankleden is bijvoorbeeld moeilijk.  Vooral zal ik blij zijn als vrijdag het verband eraf kan… Want dat is gewoon heel vervelend!